บทนำส่วนประกอบของ Arrester

เป้าหมายที่อาจเกิดฟ้าผ่า เช่น เสาอากาศโทรทัศน์กลางแจ้ง ติดอยู่กับเครื่องที่มีป้ายกำกับ A ในรูปถ่าย เทอร์มินัล E ติดอยู่กับแท่งยาวที่ฝังอยู่ในดิน โดยปกติแล้วจะไม่มีกระแสไฟฟ้าไหลระหว่างเสาอากาศกับพื้นเนื่องจากมีความต้านทานสูงมากระหว่าง B และ C และระหว่าง C และ D ด้วย อย่างไรก็ตาม แรงดันไฟฟ้าของฟ้าผ่าจะสูงกว่าที่จำเป็นในการเคลื่อนย้ายอิเล็กตรอนหลายเท่า ช่องว่างอากาศสองช่อง ผลก็คืออิเล็กตรอนทะลุผ่านฟ้าผ่าได้ผู้จับกุมแทนที่จะเดินทางไปทำลายโทรทัศน์

อุปกรณ์ป้องกันฟ้าผ่าอาจเป็นช่องว่างประกายไฟหรืออาจมีบล็อกของวัสดุกึ่งตัวนำ เช่น ซิลิคอนคาร์ไบด์หรือซิงค์ออกไซด์ "ไทไรต์" เป็นชื่อทางการค้าที่ General Electric ใช้สำหรับคอมโพสิตซิลิกอนคาร์ไบด์ที่ใช้ในผลิตภัณฑ์อะเรสเตอร์และวาริสเตอร์[2] ช่องว่างประกายไฟบางแห่งเปิดออกสู่อากาศ แต่พันธุ์สมัยใหม่ส่วนใหญ่จะเต็มไปด้วยส่วนผสมของก๊าซที่มีความแม่นยำ และมีวัสดุกัมมันตภาพรังสีจำนวนเล็กน้อยเพื่อกระตุ้นให้ก๊าซแตกตัวเป็นไอออนเมื่อแรงดันไฟฟ้าข้ามช่องว่างถึงระดับที่กำหนด ฟ้าผ่าแบบอื่นๆผู้จับกุมใช้หลอดเรืองแสง (โดยพื้นฐานแล้วเหมือนกับหลอดเรืองแสงนีออน) ที่เชื่อมต่อระหว่างตัวนำที่ได้รับการป้องกันกับกราวด์ หรือสวิตช์โซลิดสเตตที่กระตุ้นด้วยแรงดันไฟฟ้าที่เรียกว่าวาริสเตอร์หรือ MOV

ฟ้าผ่าผู้จับกุมที่ใช้ในสถานีไฟฟ้าย่อยเป็นอุปกรณ์ขนาดใหญ่ ประกอบด้วยท่อพอร์ซเลนยาวหลายฟุตและมีเส้นผ่านศูนย์กลางหลายนิ้ว โดยทั่วไปจะเต็มไปด้วยแผ่นสังกะสีออกไซด์ ช่องนิรภัยที่ด้านข้างของอุปกรณ์จะระบายการระเบิดภายในเป็นครั้งคราว โดยไม่ทำให้กระบอกพอร์ซเลนแตก

ฟ้าผ่าผู้จับกุมได้รับการจัดอันดับโดยกระแสสูงสุดที่สามารถทนได้ ปริมาณพลังงานที่สามารถดูดซับได้ และแรงดันไฟกระชากที่ต้องการเพื่อเริ่มการนำไฟฟ้า สิ่งเหล่านี้ถูกใช้เป็นส่วนหนึ่งของระบบป้องกันฟ้าผ่า โดยใช้ร่วมกับช่องต่ออากาศและการยึดติด